Dankbaar zijn.....

Vanochtend was het hectisch, beide kinderen hadden een slecht humeur.
Ze waren opgewonden omdat ze allebei een feestdag op school hadden.
De verjaardagen van de leerkrachten werden namelijk gevierd.

Het ontbijt ging er moeizaam in en het draken werd met de minuut erger.
Groot was dan ook mijn opluchting toen ik ze beide heelhuids in hun lokaal had afgeleverd. Aangezien ik een afspraak in Amsterdam had waar ik erg naar uit keek,
klom ik vrolijk achter het stuur.
File here i come!

Van het journaal had ik nog niks meegekregen die ochtend, dus stond mijn hart even stil toen ik vreselijke nieuws over de verongelukte schoolbus hoorde.
Ik moest echt even bijkomen.
Groep 8, vol verwachting, nieuwe fase, nog een heel leven voor zich.....

Woorden schieten te kort en het enige dat in mij opkomt is dankbaar zijn.
Dankbaar zijn voor alles wat je hebt. Je gezin, jullie gezondheid en de liefde die je met elkaar deelt.
Ik hoop van ganser harte dat het noodlot een ieder overslaat, maar mocht hij toch toeslaan dan is de beste troost dat je het beste van jezelf hebt gegeven en geen moment hebt verspild....


Liefs Sem.